Menu główne:
Historia
Z relacji najstarszych mieszkańców sołectwa wynika, że w rejonie Świerkówca osiedlili się ludzie już 6000 – 3500 lat przed narodzeniem Jezusa Chrystusa. Potwierdzeniem tego faktu są różnego rodzaju znaleziska archeologiczne pochodzące z tamtego okresu. Wiele wskazuje również na to, że ówcześni mieszkańcy Świerkówca żyli głównie z rybołówstwa i łowiectwa. Fakt ten potwierdzają również zapiski mówiące o tym, że mnisi z klasztoru mogileńskiego kupowali ryby w Świerkówcu.
W latach 70 ubiegłego stulecia na terenie Świerkówca dokonano ciekawych odkryć archeologicznych. Ekspedycja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z Bydgoszczy stwierdziła wówczas, że znaleziony na terenie Świerkówca grób wojownika pochodzi z okresu późnolateńskiego, z ostatnich lat przed naszą erą. Prowadzone w latach 70 badania archeologiczne doprowadziły do odsłonięcia na terenie Świerkówca cmentarzyska ciałopalnego zajmującego obszar około 0,5 ha, które założone zostało przez ludność żyjącą na przełomie er staro i nowożytnej.
W Świerkówcu odnaleziono m.in. groby popielnicowe i jamowe, niektóre ze śladami stosu, gdzie zwłoki zostały spalone. Prawdziwym unikatem wśród znalezisk była wówczas metalowa klamra do pasa z haczykiem w formie głowy konia, co według archeologów ma analogię w sztuce celtyckiej. Motyw konia w sztuce celtyckiej był ideogramem o ustalonej treści mitologicznej. Klamry z głową konia były u Celtów oznaką funkcji sakralnej – wyłącznej domeny kobiet. Wiele wskazuje na to, że w Świerkówcu znajdował się grobowiec kapłanki bogini Epony (opiekunka żywych i umarłych), której atrybutem był właśnie koń.
W dostępnej obecnie literaturze i materiałach historycznych pierwsze wzmianki o Świerkówcu i okolicach pochodzą z XV wieku. Wówczas to powstawały folwarki pańszczyźniane, wśród których rozróżniano folwarki szlacheckie i duchowne. Do folwarku duchownego – klasztornego należał właśnie Świerkówiec podlegający rządom klasztoru mogileńskiego.
W XIX wieku większość obszaru Świerkówca należało do rodziny Suchorzewskich, a dokładniej do Artura Suchorzewskiego. Na początku XX wieku (1914r.) majątek Świerkówca nabył od niejakiego Frezera, hrabia Józef Trzciński, późniejszy działacz konspiracyjnego Mogileńskiego Tajnego Komitetu Obywatelskiego. Hrabia Trzciński wraz z ks. Mieczysławem Brodowskim organizowali konspiracyjne zebrania tego koła właśnie na Świerkówcu.
Na polach Świerkówca w pierwszych miesiącach okupacji hitlerowskich dokonano bestialskiego mordu na ponad 100 osobach, co upamiętnia wzniesiony na wzgórzu pomnik ku czci poległych (obecnie w granicach miasta Mogilna). Także podczas II wojny światowej w roku 1939 z rąk hitlerowców zginął właściciel majątku Świerkówiec, hrabia Józef Trzciński.
Po zakończeniu II wojny światowej majątek Świerkówiec został w wyniku reformy rolnej rozparcelowany, głównie dla osadników ze wschodnich obszarów Polski, jak również z Małopolski, a w większości z terenów Krakowa. Osadnicy Ci uprawiali na polach świerkówieckich tytoń.
W 1954 roku po przeprowadzeniu reformy administracyjnej i terytorialnej powołano nowe tzw. gromadzkie rady. Wówczas Gromadę Świerkówiec włączono do Mogilna, z uwagi na to, że miasto Mogilno zaczęło się powiększać obszarowo.
W 1957 roku w Świerkówcu utworzono Zasadniczą Szkołę Rolniczą, która początkowo pełniła głównie funkcję punktu konsultacyjnego dla tzw. Zespołów Przysposobienia Rolniczego. W 1958 roku szkoła zaczęła funkcjonować w trybie „dwuzimowym”. Założycielem tej placówki i pierwszym dyrektorem był Bogusław Wyrwa. Początki tej szkoły były trudne, z uwagi na ciągłe problemy lokalowe. Placówka ta swoją siedzibę miała m.in. budynkach obecnego ratusza mogileńskiego oraz w pomieszczeniach budynku Technikum Ekonomicznego. Od 1966 roku szkoła została przeniesiona do Świerkówca do zaadoptowanego i rozbudowanego pałacu po dawnym majątku należącym do Józefa Trzcińskiego. Przez wiele lat placówka ta pełniła ważną rolę w kształceniu młodzieży, szczególnie młodych ludzi pochodzących z obszarów wiejskich. W latach 90 ubiegłego stulecia szkoła została rozwiązana. Obecnie pozostałości po majątku Trzcińskich znajdują się w granicach miasta Mogilna.
We wcześniejszych czasach dla obecnego obszaru sołectwa Świerkówiec stosowano także nazwę Świerkowiec lub Świerkowice (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, wydanie 1890 r.). Obecnie w mowie potocznej mieszkańców stosowane jest określenie „mieszkam w Mogilnie, na Świerkówcu”.
Położenie.
Sołectwo Świerkówiec znajduje się w województwie kujawsko – pomorskim, powiecie mogileńskim, gminie Mogilno. Sołectwo usytuowane jest na obrzeżach miasta Mogilna od strony wschodniej i obejmuje teren pomiędzy drogami komunikacyjnymi na trasie Mogilno - Czarnotul oraz Mogilno – Gębice.
Sołectwo Świerkówiec jest jednym z 30 sołectw gminy Mogilno i zajmuje obszar 372,10 ha. W sołectwie tym zlokalizowanych jest 357 działek, w tym 181 działek przeznaczonych na cele budowlane (dane na dzień 23.03.2011r. Wydział Geodezji, Kartografii, Katastru i Gospodarki Nieruchomościami – Starostwa Powiatowego w Mogilnie).